Tekst: Bas Bons, Hilly Appel en Sergej Visser
Muziek: Bas Bons
Het Been van Ome Herman
Oom Herman heeft een been –
het is echt heel erg maf,
maar elke avond voor hij slaapt,
dan schroeft ‘ie hem eraf!
ik zou wel willen weten
hoe hij hinkelt naar zijn bed,
nadat hij eerst het rare been
rechtop in een hoekje zet.
Laatst liep m’n oom te piepen.
Dat klonk helemaal verkeerd.
Hij kocht olie bij een fietsenzaak,
toen liep ‘ie weer gesmeerd.
En weet je wat het gekke is,
z’n been ziet er niet echt uit -
hij loopt toch écht de vierdaagse,
rechtop en recht vooruit!
Het been van Ome Herman
is echt ontzettend nep.
Toch zegt hij telkens vrolijk;
“Ik ben blij dat ik hem heb!
Het is dan wel niet echt,
maar toch wel heel erg fijn
dat zulke knappe koppen zulke benen kunnen maken.”
Laatst ging Oom Herman zwemmen.
Dat doet ‘ie helemaal niet slecht.
Z’n been dat had ie veilig
in een grote kluis gelegd,
maar toen ‘ie later terugkwam
stond ‘ie bij een dichte kluis.
Hij kon de sleutel niet meer vinden
en moest hinkelend naar huis.
Het been van Ome Herman
is echt ontzettend nep.
Toch zegt hij telkens vrolijk;
“Ik ben blij dat ik hem heb!
Het is dan wel niet echt,
maar toch wel heel erg fijn
dat zulke knappe koppen zulke benen kunnen maken.”
Het been van Ome Herman
is van plastic en metaal,
maar met zijn lange broek aan
lijkt het helemaal normaal.
Het been van Ome Herman
is echt ontzettend nep.
Toch zegt hij telkens vrolijk;
“Ik ben blij dat ik hem,
blij dat ik hem,
blij dat ik hem heb!”